1፤ ኤሊሁም ደግሞ መለሰ እንዲህም አለ።
2፤ ይህ ጽድቅ እንደ ሆነ ታስባለህን?
ወይስ። በእግዚአብሔር ፊት እኔ ጻድቅ ነኝ ትላለህን?
3፤ አንተ። ምን ጥቅም አለህ?
ኃጢአት ሠርቼ ከማገኘው ይልቅ ኃጢአት ባልሠራ ኖሮ ምን እጠቀማለሁ? ብለህ ጠይቀሃልና።
4፤ እኔ ለአንተና ከአንተ ጋር ላሉ ለባልንጀሮችህ እመልሳለሁ።
5፤ ዓይኖችህን ወደ ሰማይ አቅንተህ እይ፤
ከአንተም ከፍ ከፍ ያሉትን ደመናት ተመልከት።
6፤ ኃጢአት ብትሠራ ምን ትጐዳዋለህ?
መተላለፍህስ ቢበዛ ምን ታደርገዋለህ?
7፤ ጻድቅስ ብትሆን ምን ትሰጠዋለህ?
ወይስ ከእጅህ ምንን ይቀበላል?
8፤ እንደ አንተ ያለውን ሰው ክፋትህ ይጐዳዋል፤
ለሰውም ልጅ ጽድቅህ ይጠቅመዋል።
9፤ ከግፍ ብዛት የተነሣ ሰዎች ይጮኻሉ፤
ከኃያላንም ክንድ የተነሣ ለእርዳታ ይጠራሉ።
10፤11፤ ነገር ግን። በሌሊት መዝሙርን የሚሰጥ፥
ከምድርም እንስሶች ይልቅ የሚያስተምረን
ከሰማይም ወፎች ይልቅ ጥበበኞች የሚያደርገን፤
ፈጣሪዬ እግዚአብሔር ወዴት ነው? የሚል የለም።
12፤ በዚያ ስለ ክፉ ሰዎች ትዕቢት ይጮኻሉ፥
እርሱ ግን አይመልስላቸውም።
13፤ በእውነት እግዚአብሔር ከንቱ ነገርን አይሰማም፥
ሁሉን የሚችል አምላክም አይመለከተውም፤
14፤ ይልቁንም። አላየውም፤
ነገሩ በእርሱ ፊት ነው፥ እኔም አጠብቀዋለሁ ስትል።
15፤ አሁን ግን በቍጣው አልጐበኘምና።
በኃጢአት እጅግ አያስብም ትላለህ።
16፤ ስለዚህ ኢዮብ አፉን በከንቱ ይከፍታል፥
ያለ እውቀትም ቃሉን ያበዛል።